Moje pierwsze kolonie, ośrodek wypoczynkowy, który oddalony był od mojego miejsca zamieszkania o ok 50 km :) - rodzice odwiedzili mnie pewnej niedzieli przyjeżdżając do mnie autobusem. Lecz to nie ta wyprawa pozostała w mojej pamięci lecz list, który tata mi wysłał. Tata miłośnik czytania jak i pisania, gdzie jego zamaszyste litery w liście budziły podziw i tęsknotę. W liście były zamieszczone informacje z naszego dotychczasowego dnia codziennego w którym z racji pobytu na koloniach nie mogłam uczestniczyć :) - było o spacerach z moim psem oraz zbieraniu truskawek. To właśnie te informacje o psie były tymi wyczekiwanymi z punktu widzenia dziecka, które po raz pierwszy pozostawiły swojego czteronożnego przyjaciela. Tata pytał o to co jem na śniadanie (gdyż byłam strasznym niejadkiem:) to takie niezwykle rozczulające gdy wraca się do tego listu po latach..

Moje pierwsze kolonie, ośrodek wypoczynkowy, który oddalony był od mojego miejsca zamieszkania o ok 50 km :) - rodzice odwiedzili mnie pewnej niedzieli przyjeżdżając do mnie autobusem. Lecz to nie ta wyprawa pozostała w mojej pamięci lecz list, który tata mi wysłał. Tata miłośnik czytania jak i pisania, gdzie jego zamaszyste litery w liście budziły podziw i tęsknotę. W...

Parę lat temu poznałam wspaniałą koleżankę mieszkającą na drugim końcu Polski. Aby podtrzymać naszą przyjaźń postanowiłyśmy pisać do siebie listy. Była to już epoka internetu i komunikatorów. Jednak my kupowałyśmy ozdobną papeterię i na kilku stronach rozpisywałyśmy się o naszym życiu. Nie było nic lepszego, gdy wracałam ze szkoły i widziałam ozdobną kolorową kopertę a potem słowa napisane ręką osoby za którą tęsknię. W listach czuło się bliskość. Wiedziałam, że ona siedziała nad tą kartką papieru i pisała to specjalnie dla mnie. Bardzo intymne przeżycie i szczerze mi tego brakuje.

Parę lat temu poznałam wspaniałą koleżankę mieszkającą na drugim końcu Polski. Aby podtrzymać naszą przyjaźń postanowiłyśmy pisać do siebie listy. Była to już epoka internetu i komunikatorów. Jednak my kupowałyśmy ozdobną papeterię i na kilku stronach rozpisywałyśmy się o naszym życiu. Nie było nic lepszego, gdy wracałam ze szkoły i widziałam ozdobną kolorową kopertę a...

W liceum miałam fantastyczną nauczycielkę języka polskiego, która jednocześnie była moją wychowawczynią. Cudowna, serdeczna kobieta, pełna pasji do literatury, która zawsze mówiła, że obie jesteśmy "nawiedzonymi humanistkami". Gdy na koniec drugiej klasy poinformowała nas ze łzami w oczach, że nie będzie jej w szkole w następnym roku ze względów osobistych, doznałam szoku. Nie straciłyśmy jednak kontaktu, wraz z kilkoma innymi osobami, często ją odwiedzałam w jej domu, gdzie przygotowywała nas do matury na własną rękę oraz z pasją dyskutowaliśmy o książkach. Pod koniec trzeciej klasy grupka osób skurczyła się do czterech.
Po maturze spotkaliśmy się po raz ostatni. Wiedziałam, że wyprowadzam się daleko i pozostanie nam tylko sporadyczny kontakt.
Podarowała nam książki, każdemu z nas po jednej i poprosiła, by otworzyć już w drodze powrotnej. Gdy otworzyłam swoją, czekał na mnie krótki liścik.

"Jesteś jak wiatr, którego ożywczy podmuch sprawia, że ludzie oddychają pełną piersią."

Ostatnie słowa rozmazały mi się przez zasłonę łez.

W liceum miałam fantastyczną nauczycielkę języka polskiego, która jednocześnie była moją wychowawczynią. Cudowna, serdeczna kobieta, pełna pasji do literatury, która zawsze mówiła, że obie jesteśmy "nawiedzonymi humanistkami". Gdy na koniec drugiej klasy poinformowała nas ze łzami w oczach, że nie będzie jej w szkole w następnym roku ze względów osobistych, doznałam szoku....

Po SMS-ie od mojej siostry: "Jestem z tobą :) DZIAŁAMY!" mój świat całkiem się odmienił. Rozpoczęłyśmy wspólną realizację planu pod tytułem: kawiarnio-lodziarnia "U Sióstr"- kilka kroków od naszego domu rodzinnego. Nie było łatwo. Pozyskanie funduszy, budowa od podstaw lokalu, aranżacja wnętrza, reklama. To był dla mnie skok na głęboką wodę, gdyż na co dzień unikam takiego ryzyka. Było warto! Dziś czuję się w pełni spełniona, sama mogłam zaprojektować budynek, urządzić go według upodobania, a teraz jeszcze sprzedaję tu własne ciasta według receptur mamy. We wszystkim wspomaga mnie kochająca siostra, której umiejętności baristyczne oraz nieprzeciętna osobowość przyciągają klientów z całego miasteczka. Bez cienia wątpliwości, ta współpraca zmieniła nasze życie.

Po SMS-ie od mojej siostry: "Jestem z tobą :) DZIAŁAMY!" mój świat całkiem się odmienił. Rozpoczęłyśmy wspólną realizację planu pod tytułem: kawiarnio-lodziarnia "U Sióstr"- kilka kroków od naszego domu rodzinnego. Nie było łatwo. Pozyskanie funduszy, budowa od podstaw lokalu, aranżacja wnętrza, reklama. To był dla mnie skok na głęboką wodę, gdyż na co dzień unikam takiego...

Niestety nigdy nie otrzymałam takiej wiadomości. Najwyraźniej nie nadszedł jeszcze mój czas, tylko moja chwila, którą będę wspominać przez lata. Ale, ale...
Wiem jak powinna wyglądać idealna wiadomość. Powinna przyjść o poranku pewnej pięknej, słonecznej soboty. Odbiorcą powinnam być oczywiście ja, a adresatem, ta jedna, jedyna, wyjątkowa osoba.
W treści wystarczy tylko "Cześć!", bo ja będę wiedziała, że skierowane jest tylko i wyłącznie do mnie.

Niestety nigdy nie otrzymałam takiej wiadomości. Najwyraźniej nie nadszedł jeszcze mój czas, tylko moja chwila, którą będę wspominać przez lata. Ale, ale...
Wiem jak powinna wyglądać idealna wiadomość. Powinna przyjść o poranku pewnej pięknej, słonecznej soboty. Odbiorcą powinnam być oczywiście ja, a adresatem, ta jedna, jedyna, wyjątkowa osoba.
W treści wystarczy tylko...

Był to list pisany przeze mnie do...mnie samej.Odnalazłam go jakiś czas temu w przykurzonym słowniku, szukając czegoś.jakież było moje zdziwienie, bo zupełnie o nim zapomniałam.List wywołał u mnie salwy śmiechu, zmusił do refleksji, jak bardzo się przez te 10 lat życia zmieniłam i wywołał także rumieniec na twarzy.

Był to list pisany przeze mnie do...mnie samej.Odnalazłam go jakiś czas temu w przykurzonym słowniku, szukając czegoś.jakież było moje zdziwienie, bo zupełnie o nim zapomniałam.List wywołał u mnie salwy śmiechu, zmusił do refleksji, jak bardzo się przez te 10 lat życia zmieniłam i wywołał także rumieniec na twarzy.

Pamiętam, gdy w pewne grudniowe południe, dokładnie dwa dni przed wigilią, dostałem sms od kolegi. Zanim przedstawię jego treść, krótko opowiem historię tego kolegi. Gdy miał kilkanaście lat, "wysiadła" mu jedna nerka, kilka lat później ten sam los spotkał drugą nerkę. Od tej pory jeździł cztery do pięciu razy w tygodniu na dializy... W letnie dni wstydził się chodzić w koszulkach z krótkim rękawem, bo ręce miał już tak pokłute, że ludzie brali go za narkomana... Ogólnie nie było mu więc w życiu lekko...
Wracając do wiadomości od niego.
Napisał mi: "Michał, mają dla mnie nerkę! Jeszcze w tym roku dostanę!"
Cieszył się przeogromnie a ja razem z nim. Te dwa zdania sprawiły, że zrobiło mi się tak lepiej na duszy.
Jakiś miesiąc później dostałem sms, który najpierw mnie rozbawił, ale po chwili dał do myślenia.
Marek napisał: "Nawet nie wiesz, jakie to szczęście, móc samemu się odlać!"
Od tej pory staram się cenić rzeczy prozaiczne, pozornie niegodne zachwytu.

Pamiętam, gdy w pewne grudniowe południe, dokładnie dwa dni przed wigilią, dostałem sms od kolegi. Zanim przedstawię jego treść, krótko opowiem historię tego kolegi. Gdy miał kilkanaście lat, "wysiadła" mu jedna nerka, kilka lat później ten sam los spotkał drugą nerkę. Od tej pory jeździł cztery do pięciu razy w tygodniu na dializy... W letnie dni wstydził się chodzić w...

Kiedyś dostałam sms-a od przyjaciółki "Przyjdź szybko, jestem w Ciazy" byłam w szoku, miałyśmy wtedy po 17 lat, przez chwilę stałam jak zamurowana, nie wiedziałam czy śmiać się czy płakać. Oczami wyobraźni widziałam jak jej pomagam pchać wózek. Okazało się, że czekała na mnie w kawiarni, która nazywa się "Cisza".

Kiedyś dostałam sms-a od przyjaciółki "Przyjdź szybko, jestem w Ciazy" byłam w szoku, miałyśmy wtedy po 17 lat, przez chwilę stałam jak zamurowana, nie wiedziałam czy śmiać się czy płakać. Oczami wyobraźni widziałam jak jej pomagam pchać wózek. Okazało się, że czekała na mnie w kawiarni, która nazywa się "Cisza".

Ogromne znaczenie miał dla mnie e-mail, z którego dowiedziałam się, że dostałam się na staż za granicą. Nigdy w życiu się tak nie cieszyłam. Ten jeden e-mail otworzył mi drogę do kariery, rozwijania umiejętności oraz zawierania nowych, bardzo istotnych znajomości. Wyrwałam się nareszcie z rodzinnej wsi i nauczyłam się ogromu rzeczy, które pozwoliły mi na prowadzenie życia, o jakim zawsze marzyłam. Jeden e-mail potwierdzający moje zatrudnienie sprawił, że mogłam zapomnieć o przyszłości, którą (wg wszystkich wokół) powinnam była mieć.

Ogromne znaczenie miał dla mnie e-mail, z którego dowiedziałam się, że dostałam się na staż za granicą. Nigdy w życiu się tak nie cieszyłam. Ten jeden e-mail otworzył mi drogę do kariery, rozwijania umiejętności oraz zawierania nowych, bardzo istotnych znajomości. Wyrwałam się nareszcie z rodzinnej wsi i nauczyłam się ogromu rzeczy, które pozwoliły mi na prowadzenie życia,...

List jaki otrzymałem od pewnego wydawcy z Warszawy był dla mnie wielkim wydarzeniem. Była to pozytywna odpowiedź na moją propozycję napisania książki. Pamiętam jak wielokrotnie go czytałem i pokazywałem najbliższym. To było dla mnie jak gwiazdka z nieba. Zmieniło moje życie przede wszystkim na kilka następnych miesięcy kiedy kończyłem i poprawiałem książkę. Pamiętam jak cudowne było tworzenie jej kolejnych części i zespalanie tego w całość. Ciekawe były też dyskusje z redaktorami, którym nie zawsze podobały się moje pomysły i musiałem trochę się dostosowywać.

List jaki otrzymałem od pewnego wydawcy z Warszawy był dla mnie wielkim wydarzeniem. Była to pozytywna odpowiedź na moją propozycję napisania książki. Pamiętam jak wielokrotnie go czytałem i pokazywałem najbliższym. To było dla mnie jak gwiazdka z nieba. Zmieniło moje życie przede wszystkim na kilka następnych miesięcy kiedy kończyłem i poprawiałem książkę. Pamiętam jak...